Diploma in zicht

De schemering valt over de campus van UWC-USA, wanneer Hannah uit Trinidad en ik aan onze wandeling beginnen. De zucht van Hannah verraadt dat emoties haar gedachten vullen. Dat is herkenbaar voor mij. Ook ik voel dat veel voor het laatst is. Aan al het goeds komt een einde, zo ook hier.

Brownies bakken vormde de verbindende afsluiting van ons vrijwilligerswerk in een jeugdgevangenis. Het was bijzonder om kennis te maken met gedetineerde meisjes. Ook andere buitenschoolse activiteiten vonden voor het laatst plaats. De laatste kickboxles, de laatste volleybalwedstrijd en een laatste lezing over klimaatverandering. Voor de filmclub organiseerde ik een filmfestivalletje om het werk van UWC-studenten te delen. Een groot succes!
De laatste lesdag vond drie weken geleden plaats. Een groepsfoto werd genomen in de antropologieklas; theaterklas bezocht gezamelijk de bioscoop in Santa Fe en de klas Environmental Systems and Societies genoot de omgeving met een laatste hike. Traditioneel werd de laatste lesdag besloten met een verfrissende duik in de Gallinas River. Een duik om het einde te vieren en tevens een frisse start te maken met het aankomende einde. Diezelfde avond werden mijn klasgenoten en ik tijdens de Mocktail Party ontvangen als alumni, oftewel oud-leerlingen, van de school. Zo werd de weg vrijgemaakt voor eindexamens. Een reden extra om een laatste bezoek aan mijn Get Away-family te brengen. In het huis van deze familie King kon ik zo prettig studeren.

Als Hannah een arm om me heen slaat, schrik ik op uit mijn gedachten. “Pff… So many last times. So many goodbyes”, verzucht ik. Hannah bevestigt, “Time for a new start of the cycle”. Ik glimlach. Het leven vormt cirkels. Net als alle voorgaande jaren maakt ons afscheid plaats voor een nieuw begin.

Steeds terugkerende tradities benadrukken deze cyclus. Dus maken we nog de laatste examens, ruimen de slaapgebouwen op en vieren nog de laatste verjaardagsfeestjes. Pennen beschrijven vlaggen als afscheid van onze internationale vriendschappen. Passdowns vinden hun weg naar eerstejaars. Mijn Jimi Hendrix poster aan de Deense Sunniva, mijn Halloween passdown aan Hannah uit Panama en mijn Nederlandse dozen aan de Nederlanders. Komende zaterdag zal onze allerlaatste show, Blue Moon, plaatsvinden, onder het oog van ieders eigen familie. Trots ben ik dat de sketch door Kristen en mij geschreven hier deel van is. Tot slot zal op zondag het final event plaatsvinden.

Hannah verwoordt hardop mijn gedachten, “Coming Sunday, Floor. Then, it’s our turn”. Maar tevens vul ik met blijdschap, want op deze diplomauitreiking zal het mogelijk maken dat ik naar huis mag vliegen om in Bladel iedereen weer te ontmoeten.

See you soon,
Floor

Advertisement

Easy Rider

“End of third quarter”. Deze dikgedrukte letters in mijn schoolkalender vallen binnen als een bom. Voor mij is het een schokkende mededeling tussen de andere meldingen. Morgen is het één maart, het begin van mijn zevende maand in the USA. Tijd is een vreemd fenomeen, sinds ik UWC’er ben. Terwijl de Amerikaanse klok hetzelfde tempo tikt als de Nederlandse, verward mijn perceptie me. Aan de ene kant vliegt tijd als nooit tevoren. Door de flow waarin mijn wereldvrienden en ik verkeren, voelt de dag dat ik me aanmeldde als gisteren. Aan de andere kant lijkt de tijd te kruipen, tenminste zo ervaar ik het. Juist door de grote hoeveelheid van programma’s, activiteiten, lessen en projecten, die we hebben afgerond, lijkt het alsof ik hier al een aantal jaren woon. De werkdruk ligt hoog. Alvorens ik weer naar Nederland ga, is er enorm veel te doen.

Na een fijne vakantie in het natte Nederland begon het dagelijkse leven in januari weer te rollen. Het dagelijks leven bestaat logischerwijs uit mijn schoolleven. Opletten in de klas, werkstukken maken en essays schrijven behoort tot dagelijkse kost. Lesvoorbereiding en het maken van het huiswerk wordt van me verwacht. In Spaans en wiskunde steek ik extra aandacht en voor Environmental Systems and Societies hielden we een conferentie over het opwarmen van de aarde. Met mijn theaterklas bezocht ik een theatervoorstelling en dezelfde groep werkte onwijs hard om onze versie van Shakespeare’s “The Tempest” neer te kunnen zetten. Daarnaast heb ik recentelijk een start gemaakt met mijn Extended Essay (EE), een vergelijkbaar scriptie aan het Nederlandse profielwerkstuk. O ja, ondertussen is ook mijn derde examenweek gepasseerd.    Hoe dan ook, het leven buiten school vult het grootste deel van mijn tijd. Op maandag heb ik mijn wekelijkse dansles. Qua sporten heb ik elke zaterdag basketbaltraining. Twee dagen heb ik  geskied in de bergen van New Mexico. Een krachtige stimulans om mijn rentraining door te zetten, was het gezamelijk iniatief tot een running club. We willen met een groepje een halve marathon volbrengen. Spannend!    Filmen daagt me uit. Inmiddels ben ik leider in de documentaire klas en maak ik funfilmpjes met Brooke en anderen. Ook ga ik op zoek naar het verhaal achter mijn medestudenten met mijn interviewserie ‘In the Picture’.    In verschillende clubs ontmoet ik vaak mijn vrienden. Bijvoorbeeld repeteer ik ongeveer twee keer per week met de theaterclub. Op dinsdag krijg ik Duitse les gegeven door Duitse studenten, in de Schmetterling Club, en op donderdag volg ik  eerste hulp-lessen, om in mei mijn diploma te kunnen halen.

Top is natuurlijk de UWC-experience. Sommige gebeurtenissen, zoals the Annual Conference maken die ervaring bijzonder. Dit jaar was ik medeorganisator van de driedaagse, jaarlijkse conferentie, waarbij belangrijke sprekers speechen en workshops geven. Ook deelname aan de nationale vrijwilligersdag Martin Luther King-day, en de week van de regio Midden Oosten, Azië en Australië behoren tot de UWC-momenten.

Uiteraard beleef ik waanzinnig veel lol met mijn vrienden. We vieren regelmatig verjaardagen, kijken samen een film of organiseren feestjes. In februari hadden we onder andere Yule Ball, het welbekende dansfeest van de Harry Potter-boeken, en een 80’s feest. Door het onvoorspelbare weer in New Mexico liggen we soms de hele dag op het voetbalveld te zonnebaden, terwijl we een dag later warme chocolademelk drinken en zelfgebakken Brusselse waffels eten bij de verwarming. Leuk vind ik het om een dagje te hiken met mijn vrienden of samen te zoeken naar de mooiste plekjes in de omgeving van campus.

Tijd verstrijkt aan beide zijden van de Atlantische oceaan, dat realiseer ik me. Via Social Media probeer ik ook de tijd in Nederland te beleven. Gezellig babbelen met mijn vriendinnen, lachen met mijn broers of kletsen met mijn ouders zijn soms erg fijne momenten. Soms merk ik dat ontwikkelingen langs me afgaan, activiteiten waar ik niet aan deelneem. Maar vaak brengen Skype en Facebook twee werelden dichter bij elkaar en kan ik de tijd dubbel beleven.

Op dit moment ben ik bij mijn Get Away-family, een familie waar ik samen met twee vriendinnen een weekend bij verblijf. Even is er weinig Facebook, weinig Skype, weinig prikkels van studie, vrienden en huisgenoten. Liggend in het hooi schreven wij onze dagboeken met ouderwetse pennen. Laat in de avond vertelden we elkaar verhalen, deelden we ervaringen en smeden we nieuwe plannen. Als resultaat ligt er nu een nieuw blog, foto’s in Amerikaans landschap en energie voor het laatste kwartaal. ‘Easy living’ hier in USA. En o ja, ook hangt er nu een LP met de orginele filmmuziek van de klassieker ‘Easy Rider’ aan mijn muur, die ik scoorde op de rommelmarkt. De echte cowboy van New Mexico…

A wonderful oasis

blog for uwc-usa.tumblr.com

Entering the campus UWC-USA feels like entering a huge candy shop. The most delicious candies attracts my attention. I want to taste every single sweet. All those eye catchers in the candy shop are comparable with all the amazing activities at UWC-USA. From sports to lessons, from volunteering to socializing, from homework assignments to clubs… Every moment is joyful and sleep time is the first one to decrease.

The word “napping” is a word I did not know before I came to UWC-USA. Within a month, it became a word my friends and I use frequently. Sleeping for 20 minutes to catch up seemed a perfect solution for my problem of too many choices. Sleeping became a conscious part of my life. I started planning it.

Each Monday, first years attend in “Wellness” lessons. In those lessons, teachers tell us how to take care of ourselves, including time management and sleep. They taught us that during sleep the brain commits new information to the memory. In that way, this information stays in your brain. Besides that, sleeping improves your mood. Not having enough sleep can be linked to increased stress and hormone levels, irregular heartbeat, and hypertension. Lastly, a good amount of sleep stabilizes your immune system.

Get Away-families offer a great opportunity for students to catch up with sleep. Get Away-parents can take you for a certain time off campus to get away. Students can spend a day, an evening or a weekend with them. Especially if you go for a weekend, you can catch up with sleep and homework easily.

At this point, I experienced a weekend at the house of my Get-Away family, Brian and Nicole King. Yesterday, they drove me to the north of Las Vegas, to their horse range. After a night of good sleeping I woke up with a beautiful view of the plains of New Mexico. Together with my Nicole, I fed the horses, the donkeys, and the dogs. We drove on a quad through the protected zone in their garden. Smelling the fresh air and watching nature gave me a wonderful feeling.  Especially knowing that raccoons, elks, pumas and mountain lions live there, gave me deep satisfaction. With an refreshed mind I started studying for my math and theatre tests.

A sense of gratefulness comes to me if I think of the Get Away-families. I truly appreciate them for the wonderful oasis they provide us.

Floor Fiers, Montezuma (USA)