Terwijl ik op deze rustige vrijdagmiddag een theaterscript lees, voel ik een vriendelijke doch dringende tik op mijn rug. “I need your help!” Justin zit omgedraaid op zijn stoel. “Can we make a video together?”. In wanhoop kijkt hij me vragend aan. “Of course, about what?” antwoord ik. “The demonstrations in my country”, zegt mijn Hongkongse vriend.
Na de theaterles legt Justin de situatie in zijn thuisland Hong Kong uit. Heel lang was de groep eilanden een Britse kolonie. In die tijd kon Hong Kong uitgroeien tot een poort waar oost en west elkaar ontmoeten. Immers, Engels is er de spreektaal, maar ook Engelse wetgeving gold in Hong Kong. In het jaar 1997 gaf Groot Brittannië het gebied terug aan de Chinezen. Hong Kong wordt door het verdrag dat Groot Brittannië afsluit met China een autonomie, een bijzonder stukje China. De Chinese regering belooft volledig algemeen kiesrecht. Echter het blijkt dat de Hong Kong bevolking enkel mag stemmen op voorgeselecteerde politici.
Net als andere jongeren voel ik me weinig betrokken bij politici. Opkomst tijdens verkiezingen in Nederland is enorm laag. Veel jongeren boven de 18 interesseren zich niet en weten dat stemmen uiteindelijk toch gebeurt. Ik realiseer me dat democratie een ingesneeuwd begrip is. Daarom verdiep ik me. Justin heeft me aangezet om over dit onderwerp na te denken en onderzoek te doen. Over democratie in Hong Kong, maar ook in mijn eigen thuisland. Ik besef dat de wereld een donkere plaats zou zijn bij het ontbreken van democratie.
Algemeen kiesrecht bestaat uit drie aspecten: het recht van nomineren, genomineerd worden en van stemmen. Doordat niet alle drie aspecten aanwezig, is er geen sprake van algemeen kiesrecht in Hong Kong.
Studenten kiezen voor vreedzaam protest, als Gandhi destijds in India. Hun gereedschap is burgerlijke ongehoorzaamheid, het opzettelijk breken van de wet of het negeren van opdrachten van de regering met een politiek doel. Protestanten vragen internationale aandacht voor hun zaak. Ze willen de Chinese regering onder druk zetten om haar beloften na te komen. In het zogenoemde paraplu-protest wachten studenten onder paraplu’s, die hen beschermen tegen de zon, en nu ook tegen een regen van traangas.
Nu is het twee dagen later. Ik publiceerde het filmpje, waarin jongeren met allerlei diverse nationaliteiten hun steun aan burgerlijke ongehoorzaamheid voor democratie in Hong Kong geven, twee dagen geleden. Enorm verrast voelde ik me doordat het filmpje binnen vijf uur meer dan 10.000 keer bekeken werd. Daarnaast werd het gedeeld in Hongkongse media en reageerden meer dan 300 Hongkongers. Ondertussen heeft het meer dan 50.000 views. Ook linkte ik het filmpje aan mijn blog, http://www.floorfiers.com.
Justin gaf mij betekenis aan de gebeurtenissen in Hong Kong. Als gevolg van een spontane actie, het helpen van een vriend, zocht ik naar de geschiedenis en cultuur van zijn land. Hij liet me inzien dat Hong Kong inderdaad de plaats is waar het oosten het westen ontmoet. Ik onderzocht de betekenissen van democratie, algemeen kiesrecht en burgerlijke ongehoorzaamheid. Maar bovenal besefte ik dat wat voor mij als Nederlands meisje normaal is, een droom is voor vele anderen.
Veel liefs uit Amerika,
Floor
30 september 2014
Floor Fiers 