Schoenen schuiven onder mijn ogen voorbij. Grijze schoenen, leren schoenen, sneakers. Opvallend genoeg geen hoge hakken. Elke schoen heeft een verschillende vorm, lengte en look. Ieder paar behoort tot een kandidaat. Ook ik schuif tussen andere kandidaten door. De UWC-selectiedag is begonnen met de eerste opdracht: Ga op volgorde van schoenmaat staan zonder te praten. Zenuwachtig glimlach ik anderen toe. Terwijl ze terug knikken, is de spanning van hun gezichten te lezen. Iedereen is zich bewust van de priemende blikken van de selecteurs aan de zijkant.
Op donderdag 19 december geef ik een presentatie over UWC op het Pius X-college. Tijdens het voorbereiden keren beelden van mijn eigen selectiedag terug, een dag die nog vers in mijn geheugen zit. Het team van selecteurs was op zoek naar de geschikte UWC’er: open, communicatief, interesse in anderen en hun culturen, kennis van de wereld en de actualiteit, veelzijdig, nieuwsgierig enzovoort. Blijkbaar konden ze de juiste kandidaat voor de UWC-experience selecteren door het zoeken naar een volgorde van schoenmaten. Blijkbaar is schoenmaat een indicatie..
The Dutch National Comité of UWC, oftewel het Nederlandse team, past een strenge selectie toe om zijn leerlingen te selecteren. De selectie werkt als volgt: Ten eerste is er een toelating voor de selectie, waarbij harde eisen gelden. Je moet minstens twee jaar lang een 7 gemiddeld staan op je VWO-rapport en minimaal 16 jaar zijn op het moment dat je naar college zou gaan. De eerste selectieronde is een papieren selectie, waarvoor je onder andere een essay moet schrijven. Ook vraagt het UWC-selectieteam de ouders en twee leraren de kandidaat te beschrijven.
Eenmaal door de eerste selectie word je uitgenodigd voor een selectiedag. In totaal worden ongeveer 80 Nederlandse 16-jarigen bekeken tijdens twee dagen. Groepsopdrachten en een persoonlijk interview staan centraal. Het voelt geweldig om andere kandidaten te ontmoeten, gezellig om actieve leeftijdsgenoten te spreken uit heel Nederland. De laatste selectieronde bestaat uit een gesprek van 45 minuten. Tegenover de kandidaat nemen drie selecteurs en een kinderpsychologe plaats. In mijn herinnering zie ik de ogen van de psychologe rollen. Ze deed me denken aan een scan bij de supermarkt achter de kassa. Deze psychologe was op zoek naar mijn persoonlijke streepjescode. De andere selecteurs overspoelden me met vragen. Op alles wat ik zeg, leken zij een tegenwoord te hebben.
Eenzelfde selectieprocedure, bestaande uit een essay, een speldag en een gesprek, wordt toegepast bij andere opleidingen. De selectie voor de toneelacademie in Maastricht bestaat uit een selectiecursus en toelatingsonderzoek. Net als bij de UWC-selectiedag zijn de ‘spelletjes’ en groepsopdrachten belangrijk. Ook het conservatorium past een soortgelijke selectie toe.
Psycholoog Frans de Waal zegt dat een selectie gedrag voortbrengt dat over het algemeen en op de lange termijn degenen die het vertonen ten goede komt. Tijdens een goed selectieproces vindt er interactie plaats tussen de deelnemers. Als gevolg daarvan gaan de succesvolle deelnemers uiteindelijk meer van het gewenste gedrag vertonen.
Ondertussen ben ik deel van een groep jongeren. Afgelopen zomer spreidden we onze vleugels en vlogen we uit. Ieder naar een ander plekje van de wereld. Mijn plekje werd New Mexico (USA). Wanneer ik om me heenkijk, zie ik dat mijn medestudenten hun schoenen inderdaad goed passen. In hun karakters reflecteren ze de UWC-idealen: communicatief, veelzijdig en nieuwsgierig.
Dus grijp je schoenen, zorg dat je ze goed past en schrijf je in. Want wie de schoen past, trekt hem aan. Kijk voor meer informatie op http://www.uwc.nl
Floor Fiers