Floor Fiers

Welcome!

This is an archive of the blog posts I wrote and the videos I produced while attending the United World College in Montezuma, NM (UWC-USA). In addition, the “film” tab includes videos and a short documentary I produced during my bachelor’s at St. Lawrence University in Canton, NY.

You are more than welcome to click through my website, read the blog posts and watch the videos.  For the Dutch speakers among you, the text below will help you find your way through my experience at UWC.

~ Floor Fiers

—————————————————————————————————————————————–

Gebruik de linkjes om door mijn blog heen te springen.

Floor’s avontuur op UWC

Vandaag ontvangt de nieuwe lichting Nederlandse UWC’ers hun beurs. Vandaag schenk ik mijn blog aan hen en aan andere lichtingen van de toekomst. Dit blog vertelt over een dergelijke ervaring op United World College, specifiek mijn avontuur op UWC-USA.
Het UWC bereidt je voor op universitaire onderwijs en daarmee vergelijkbaar aan het Nederlandse VWO. Deze voorbereiding vindt plaats door middel van het IB-programma. De doelen van dit programma zijn het stellen van kritische vragen, het leren te leren, het herkennen van zichzelf en de eigen cultuur, het communiceren met andere culturen en nationaliteiten en deze te begrijpen. Daarbij hoort het schrijven van het Extended Essay en het volgen van “Theory Of Knowledge”. Zelf ondervond ik het belang van communicatie en schreef ik mijn EE over de invloed van Facebook op sociale relaties.

Alvorens ik over het bestaan van UWC wist, raakte een energiestoot me. Door de aanraking van het delen van onze geboortedag, ontdekte ik het gedachtegoed van Nelson Mandela. Mandela, voorheen ere-president van United World Colleges, raakte me met zijn quotes, ideeën en denkwijze. Vanaf dat moment zijn beide Mandela en ik verliefd op UWC.
Mijn ontdekkingstocht naar UWC en zijn idealen begon met afscheid, een vliegreis en uiteindelijk talrijke bijzondere ontmoetingen. “Elk afscheid, een nieuw begin” dacht ik, wanneer ik binnen dertig uur in een totaal andere wereld belandde. In die nieuwe wereld omarmde ik nieuwe vrienden. Sometimes puzzled by a smile. Zo ontmoette ik een goede vriend in het evenement “Dating with a buddy” en raakte ik in contact met een Nederlandse immigrantenfamilie, die “a wonderful oasis” ter beschikking stelde voor fijne weekendjes buiten campus.

Al snel zag ik dat alle dagen feest zijn op een United World College. Neem Cultural Day Shows. Bijzonder is het om een ander te laten kennis maken met je thuiscultuur door middel van dans, zang en theater. Het voorbereiden van een show is een feest van rehearsing, cooking and organising. Door mijn thuis te vertegenwoordigen leerde ik Europese cultuur kennen. Thuis waar het hart is.

Ook laat UWC verdiepen. Bijvoorbeeld in genderism, of in Shakespeare. “Synergy fills The Tempest”, een realisatie tijdens onze uitvoering van Shakespeare’s voorstelling The Tempest. Na mijn persoonlijke verdieping in de organisatie Amnesty International, besloot ik deel te nemen aan de groep op school. Op een van mijn acties kreeg ik zelfs een Personal Response from Obama.
De associatie tussen United World College in New Mexico en Easy Rider is natuurlijk gemakkelijk gemaakt, al keek ik ook over de grens. Het genieten van Festival Internacional de Cine (Alamos Magico) als film reporter was een echt Mexicaans kansje (Opportunity in Mexico). Een “ataque” in het ontdekken van de Spaanse taal en Mexicaanse cultuur.

Het einde van het jaar staat in het teken van warm overdracht. Tradities, oftewel de passdowns, worden doorgegeven in zowel kisten en dozen als in kleine gedichtjes en briefjes. Met deze warme overdrachten werd afscheid genomen en de zomervakantie geopend: Place to be, Totaalfestival. Juist een zomer op mijn roots gaf de wapperende vlaggen in Montezuma (Waving flags in Montezuma) meer betekenis.

Het ontwikkelen van onafhankelijkheid en leiderschap komt terug in het tweede jaar op een United World College. Als student leader van de filmclub organiseerde ik activiteiten als bezoek aan het Latino Film Festival in Albuquerque en de eerste UWC Film Night. Ook vele andere activiteiten beginnen in het derde semester, met vrienden samen sterk. Mijn favourite was vrijwilligerswerk in een jeugddetentiecentrum. Rennen door 3rd semester, dat kun je de drukte voor de kerstvakantie noemen. In de kerstvakantie maakte ik een Mexicaanse plons. Ondergedompeld in Mexicaanse cultuur voelde ik de hospitality, a UWC mentality. Daarna besloten mijn schoolgenoten en ik te dansen. Te dansen door het lichtspel van Montezuma op weg naar het einde, met het diploma in zicht…

UWC daagt uit, laat ervaren en bereidt voor. Op dit moment voel ik me voorbereid om aan mijn quote te beantwoorden. Ik wil mijn vleugels spreiden, kleur geven aan de wereld en mijn vleugels laten kleuren door andere wereldse kleurtjes.
Studeren op een United World College is een fantastische uitdaging. Ik daag jongeren tussen de vijftien en zeventien jaar uit om je in te schrijven en de uitdaging aan te gaan: Wie de schoen past, trekt ‘m aan.